Ως προς τα οικονομικά μεγέθη, τα συνολικά έσοδα των γενικών κλινικών αυξήθηκαν κατά 7,2% την περίοδο 2018 - 2019, με αύξηση και της κερδοφορίας τους. Αλλά και τα διαγνωστικά κέντρα, τα κέντρα αιμοκάθαρσης και άλλα, παρουσίασαν την ίδια περίοδο αυξημένα έσοδα κατά 10,6%. Μια ματιά στα «πλεονεκτήματα» και τα «μειονεκτήματα» του κλάδου που εντοπίζει η μελέτη, είναι αποκαλυπτική για το πού στηρίζουν την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία τους οι μεγάλες ιδιωτικές κλινικές, πέρα από τις άθλιες εργασιακές σχέσεις και τους χιλιάδες κακοπληρωμένους εργαζόμενους που απασχολούν. Στα «δυνατά σημεία του κλάδου» περιλαμβάνονται λοιπόν «η δραστηριοποίηση μεγάλων και καλά οργανωμένων επιχειρηματικών ομίλων με μακρά εμπειρία, η τάση της σταδιακής γήρανσης του πληθυσμού (...) οι χρόνιες αδυναμίες του δημόσιου συστήματος Υγείας». Αντίστροφα, στα «αδύνατα σημεία» εντάσσεται «το σχετικά αυστηρό θεσμικό πλαίσιο σε σχέση με την ίδρυση νέων ιατρικών μονάδων», δηλαδή τα όποια εμπόδια παραμένουν στην ανάπτυξη επιχειρηματικής δράσης και τα οποία αναλαμβάνουν να εκμηδενίσουν η μια μετά την άλλη οι κυβερνήσεις.
Με άλλα λόγια, η αντιμετώπιση της υγείας του λαού ως «κόστους» για την εργοδοσία και το κράτος της και η πολιτική της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης απ' όλες τις κυβερνήσεις, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ, οδηγούν σε περικοπές κρατικών δαπανών και υποχρηματοδότηση του δημόσιου συστήματος Υγείας, από τη μια, και σε βάθεμα της λειτουργίας του με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, από την άλλη, την ώρα μάλιστα που οι ανάγκες μεγαλώνουν, ειδικά για τις μεγαλύτερες ηλικίες. Πάνω σ' αυτό το έδαφος επεκτείνεται και ο ιδιωτικός τομέας Υγείας, με τις δαπάνες των ασφαλιστικών ταμείων (πέρα από τις απευθείας πληρωμές των ασθενών) να στηρίζουν την κερδοφορία του. Γι' αυτό, άλλωστε, ένας από τους «κινδύνους» που διαπιστώνει η μελέτη για το μέλλον, είναι «τα προβλήματα ρευστότητας του Δημοσίου». Θυμίζουμε επίσης ότι στην Ελλάδα, το 35% περίπου των συνολικών δαπανών Υγείας αφορά ιδιωτικές δαπάνες, που δείχνει το μέγεθος της αφαίμαξης που υφίσταται ο λαός για την υγεία του, πέρα από τις εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία. Επιβεβαιώνεται δηλαδή ότι από τη συνύπαρξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα βγαίνει «μονά - ζυγά» χαμένος.
Για την κερδοφορία του ιδιωτικού τομέα Υγείας ενδεικτικά είναι τα στοιχεία και μιας άλλης έρευνας, για τα οικονομικά αποτελέσματα 31 από τις πιο σημαντικές επιχειρήσεις του κλάδου το 2019. Σύμφωνα με αυτά, ο κύκλος εργασιών τους αυξήθηκε κατά 6,9% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά και προσέγγισε τα 874 εκατ. ευρώ. Οι 31 αυτές επιχειρήσεις αύξησαν μάλιστα την κερδοφορία τους στα 43,6 εκατ. ευρώ (!) από 12,6 εκατ. ευρώ το 2018, και σε ποσοστό 246%!!! Να σημειωθεί ότι ανάμεσα σε αυτές τις επιχειρήσεις βρίσκονται και οι μεγαλύτερες της Αττικής. Αυτές δηλαδή που τα σωματεία των υγειονομικών, συνδικάτα εργαζομένων και φορείς του κινήματος απαιτούν εδώ και έναν χρόνο να επιταχθούν χωρίς καμιά αποζημίωση για να σωθούν ζωές, αλλά η κυβέρνηση τους αγνοεί προκλητικά και συκοφαντεί τις διεκδικήσεις τους, κλιμακώνοντας την εγκληματική πολιτική, η οποία αφήνει το λαό απροστάτευτο από την πανδημία, για να μην πειράξει ούτε τρίχα από τα κέρδη των κλινικαρχών...
