Σύντροφοι και φίλοι είπαν το τελευταίο αντίο, σήμερα Δευτέρα 12 Απρίλη στον σ. Γιώργο Μηχαηλίδη, μέλους του ΚΚΕ ως το τέλος της ζωής του, ο οποίος άφησε  χθες την τελευταία του πνοή. Η πολιτική του κηδεία, όπως ο ίδιος επιθυμούσε, έγινε στο χωριό του τη Μεγάλη Στέρνα Κιλκίς. Στον επικήδειο που εκφωνήθηκε  εκ μέρους της ΤΕ Κιλκίς, αναφέρονται τα εξής.

Η ΤΕ Κιλκίς και η Κομματική Οργάνωση Βάσης Χέρσου Δοϊράνης του ΚΚΕ, απευθύνουμε με συγκίνηση και βαθιά θλίψη, το στερνό αντίο στον σύντροφο, Γιώργο Μιχαηλίδη. Εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην σύζυγό του Αντιγόνη στα παιδιά του Ελένη και Θωμά και σε όλους τους οικείους του.

Ο Γιώργος Μηχαηλίδης του Κυριάκου και της Εύας γεννήθηκε 1-12-1932 στην Μεγάλη Στέρνα Κιλκίς από φτωχή αγροτική οικογένεια, πρόσφυγες από το Βαρκενέζ του Καρς. Τον Δεκέμβρη του 1947, μόλις 15 χρονών, κατατάχτηκε στον Δ.Σ.Ε σαν εθελοντής. Έλαβε μέρος σε όλες τις μάχες, εκκαθαριστικές επιχειρήσεις  στα Κρούσσια, Μπέλες, Κορώνα, Γράμμο, Βίτσι. Το 1948 πήγε στη σχολή αξιωματικών του Γενικού Αρχηγείου του ΔΣΕ στο Βίτσι στην 5η και 6η σειρά λόγο ότι είχε τραυματιστεί 3 φορές και αποφοίτησε σαν ανθυπολοχαγός.

Τον Αύγουστο του 1949 με εντολή του Γ.Γ. του ΚΚΕ Ν. Ζαχαριάδη στον επίτροπο Ιάκωβο Κυριακίδη, έγινε μέλος του ΚΚΕ.

Μετά την τελευταία μάχη στο Βροντερό κοντά στην Κρυσταλλοπηγή, αφού έγινε υποχώρηση, βρέθηκε στο στρατόπεδο “Μπουρέλι” στην Αλβανία και από εκεί στην Τασκένδη της Ε.Σ.Σ.Δ.

Το 1951 παντρεύτηκε την Αντιγόνη Βλαχοπούλου, μαχήτρια του Δ.Σ.Ε. Απέκτησαν τρία παιδιά, τον Βασίλη, την Ελένη και τον Θωμά. Ο Βασίλης πέθανε τον Ιούνιο του 1959 από σπάνια ασθένεια.

Στην Τασκένδη τελείωσε το δεκατάξιο νυχτερινό σχολείο. Εργάστηκε σαν εργάτης σε εργοστάσιο παραγωγής βαμβακοσυλλεκτικών μηχανών για 4 χρόνια και 12 χρόνια σαν τεχνίτης οικοδόμος 6ου βαθμού. Στα δραματικά γεγονότα της Τασκένδης το 1955, έπαιξε καθοριστικό ρόλο για τη διατήρηση της ενότητας του Κόμματος. Στην Ελλάδα επαναπατρίστηκε τον Ιούλιο του 1965 στην γενέτειρά του Μεγάλη Στέρνα. Το 1969  κατατάχτηκε στον Ε.Σ για 6 μήνες εξαγοράζοντας το υπόλοιπο της θητείας του. Το 1970 βρέθηκε μετανάστης στη Γερμανία. Εργάστηκε εκεί για 5 χρόνια σε εργοστάσιο κατασκευής σωλήνων βαρέως τύπου. Επέστρεψε το 1975 στην Ελλάδα και τότε έστησαν μαζί με άλλους 7 συντρόφους την Κ.Ο.Β. Μεγάλης Στέρνας.

Όλα τα χρόνια εργαζόταν σαν οικοδόμος τεχνίτης. Ήταν μέλος του Σωματείου Οικοδόμων Κιλκίς και μέλος του Σωματείου Εργατοτεχνιτών και υπαλλήλων της PRECONSTRUCTA τα τελευταία 7 χρόνια πριν βγει στην σύνταξη.

Ο σ. Γιώργος τίμησε την ταξική του καταγωγή με τις επιλογές του και τις πράξεις του. Εξάλλου προερχόταν από έναν τόπο, ένα χωριό, με μεγάλες αγωνιστικές παραδόσεις, οι οποίες αποτέλεσαν πυξίδα για τον ίδιο. Και όχι μόνο λόγω καταγωγής, αλλά επειδή είδε, έζησε την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, συνέβαλε με την δουλειά του στο πρώτο εργατικό κράτος και είδε ότι ο σοσιαλισμός είναι η νιότη του κόσμου, είναι το μέλλον της ανθρωπότητας είναι το τέλος των πολέμων, της φτώχειας, της ανέχειας. Χωρίς ωραιοποιήσεις και αναγνωρίζοντας τα λάθη και τις παραλείψεις στην πρώτη αυτή προσπάθεια οικοδόμησης της αταξικής κοινωνίας θεμελιώθηκε η πεποίθηση, η ανάγκη του αγώνα για τον σοσιαλισμό κομουνισμό.

Στη συνείδησή του ήταν στέρεα τοποθετημένα τα γεγονότα των προηγούμενων δεκαετιών εδώ στο Κιλκίς, αλλά και στο χωριό. Η περίοδος της γερμανικής κατοχής και του εμφυλίου, τα δύσκολα χρόνια όπου το Κόμμα ήταν παράνομο. Γνώριζε εξάλλου από πρώτο χέρι τις ιστορίες αγωνιστών που έδωσαν τη ζωή τους στο Αλβανικό μέτωπο, στην κατοχή. Ανθρώπους τίμιους, που ονειρεύονταν ένα πιο ανθρώπινο μέλλον, και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο βρέθηκαν στα εκτελεστικά αποσπάσματα, στις φυλακές και στις εξορίες, κυνηγήθηκαν από το αστικό κράτος, αλλά και από την εργοδοσία.

Αυτή τη μνήμη προσπαθούσε να την κρατήσει άσβεστη, γιατί δεν δεχόταν ότι οι αγώνες μπορεί να είναι χαμένοι, δεν δεχόταν ότι αυτοί που στάθηκαν απέναντι στον ελληνικό λαό τη δεκαετία του 1940, ως συνεργάτες των Γερμανών, ως μαυραγορίτες, ως δωσίλογοι, στη συνέχεια έκαναν κουμάντο στην ελληνική κοινωνία, το έπαιζαν «νοικοκυραίοι». Και ακριβώς επειδή είχε γραμμένες βαθιά στη συνείδηση του αυτές τις μνήμες, όχι μόνο δεν έκανε πίσω, αλλά πάλεψε ώστε ο κοινός μας αγώνας να βγει τελικά νικηφόρος.

Σύντροφε Γιώργο, λόγω των συνθηκών της πανδημίας σήμερα δεν παρευρίσκονται εδώ όλοι οι σύντροφοί σου, από την ΚΟΒ Χέρσου Δοϊράνης που ήσουνα μέλος της και πολλοί άλλοι σύντροφοι και συντρόφισσες από το Κιλκίς, που θα ήθελαν να σε αποχαιρετήσουν για τελευταία φορά, να βρεθούν στο πλευρό της οικογένειάς σου, όπως θα θέλαμε και όπως αξίζει στους συντρόφους μας.

Σήμερα, τη στιγμή που η εργατική τάξη, όλος ο λαός αγωνίζεται για την επιβίωσή του, ενάντια στην πολιτική ΕΕ – κεφαλαίου και τις κυβερνήσεις τους, το Κόμμα μας βαδίζει προς το 21ο Συνέδριό του. Διδασκόμαστε από την ιστορία μας, εμπνεόμαστε από τους αγώνες και τις θυσίες των αγωνιστών του Κόμματός μας, προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι και αποτελεσματικότεροι στην οργάνωση του λαού, στην υπηρέτηση των λαϊκών συμφερόντων.

Αναπαύσου εν ειρήνη, σύντροφε στο πλάι χιλιάδων άλλων αγωνιστών. Έφυγες έχοντας τη συνείδησή σου ήσυχη ότι έπραξες στο ακέραιο το καθήκον σου απέναντι στο Κόμμα, τους συντρόφους σου, το κίνημα, τον ελληνικό λαό και για τους λαούς του κόσμου. Γνώριζες  καλά ότι οι αγώνες και οι θυσίες που έκανες δεν πήγαν χαμένοι.

Τη θέση σου παίρνουν νέοι αγωνιστές εμπνευσμένοι από το δικό σου παράδειγμα, όπως και άλλων αγωνιστών. Από το παράδειγμα των μαχητών του ΔΣΕ (όπως και εσύ), η πάλη του οποίου αποτελεί κορυφαία εκδήλωση της ταξικής πάλης στην Ελλάδα, από τον ηρωισμό, τη δύναμη, την πραγματική διάθεσή σας για ζωή, γιατί αγαπήσατε πραγματικά την ίδια τη ζωή, και το λαό του τόπου, θυσιάζοντας και τη δικιά σας όποτε χρειάστηκε.

Σύντροφε, υποσχόμαστε ότι θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να αναπληρώσουμε το κενό που άφησες εσύ και οι αγωνιστές της γενιάς σου. Θα δυναμώσουμε τους αγώνες μας, για να έρθουν κοντύτερα τα όνειρα, για να γίνουν πραγματικότητα τα ιδανικά του σοσιαλισμού, για τα οποία πάλεψες και εσύ ο ίδιος. Θα παλέψουμε ακόμα πιο αποφασιστικά για την ισχυροποίηση του κόμματος την υλοποίηση των καθηκόντων που αποφασίστηκαν στα συνέδριά του.

Εκ μέρους της ΤΕ Κιλκίς του ΚΚΕ εκφράζουμε τα πιο θερμά συλλυπητήρια μας στην οικογένεια και τους οικείους σου.