Τοποθετήσεις ΛαΣυ Παιονίας στο ΔΣ της 31-5-22


“Για την παραμονή των συμβασιούχων covid στην εργασία”

Μετά από την πρωτοβουλία της Λαϊκής Συσπείρωσης το θέμα ήρθε προς συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο. Εντούτοις το ψήφισμα που κατατέθηκε δεν αποσαφήνιζε το εάν οι εργαζόμενοι καλύπτουν ή όχι “πάγιες και διαρκείς ανάγκες” στο Δήμο, παρόλο που προσλήφθηκαν  για την αντιμετώπιση των αναγκών λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού COVID-19. Ζητήσαμε να προστεθεί στο ψήφισμα αλλά η πρόταση αυτή δεν έγινε δεκτή από τη διοίκηση και την μείζονα αντιπολίτευση του Δήμου

Το ζήτημα αυτό είναι κρίσιμο τόσο για να διεκδικήσουν οι εργαζόμενοι να παραμείνουν στη δουλειά όχι μόνο για όσο διαρκούν οι συνθήκες της πανδημίας αλλά και για να διεκδικήσουν να μετατραπούν οι συμβάσεις τους από “ορισμένου” σε “αορίστου” χρόνου εφόσον καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Μόνιμη σταθερή δουλειά σημαίνει μόνιμη, σταθερή ζωή με δικαιώματα. Η στήριξη του αγώνα των συμβασιούχων με αυτό το περιεχόμενο θα συμβάλλει σημαντικά στην αντιμετώπιση του οξύτατου κοινωνικού προβλήματος της ανεργίας στην περιοχή.

“Για την Έγκριση Κανονισμού Πρασίνου Δήμου Παιονίας”

Ο Κανονισμός Πρασίνου που κατατέθηκε αποδέχεται τη φιλοσοφία της αντιλαϊκής και βαθιά ταξικής αρχής “ο ρυπαίνων πληρώνει” και ανοίγει το δρόμο για το παραπέρα “χαράτσωμα” των εργαζομένων μέσα από την επιβολή περιβαλλοντικών φόρων και προστίμων και γι' αυτό τον καταψηφίσαμε.  Όλα αυτά συντελούνατι τη στιγμή που 100 εταιρείες αποτελούν την πηγή άνω του 70% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από το 1988 και παράλληλα το αστικό κράτος συνεχίζει να μετατοπίζει ευθύνες προστασίας του περιβάλλοντος  στους εργαζομένους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα μέσω των Δήμων.

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς. Τέλη για τις πλαστικές σακούλες με Οδηγίες της ΕΕ, φόροι στις εργατικές - λαϊκές οικογένειες για τις ΑΠΕ, όπως και στην Ελλάδα, αναγκαστική απόσυρση των παλιών αυτοκινήτων για να πιαστούν οι στόχοι της μείωσης των εκπομπών για τις φτωχές οικογένειες που δεν μπορούν να τα αντικαταστήσουν.

Από την άλλη έχουμε φοροαπαλλαγές και μειώσεις στη φορολογία στους επιχειρηματικούς ομίλους και προκλητικούς πακτωλούς χρηματοδοτικών ενισχύσεων - χρήματα από όλα τα τέλη που προαναφέραμε και από τη γενικότερη φορολεηλασία των εργαζομένων - για να επενδύσουν στους κερδοφόρους τομείς της «πράσινης οικονομίας».

“Για την έγκριση χρηματοδότησης των τριών (3) έργων συνολικού προϋπολογισμού 482.379,24 € από το ταμείο Αλληλεγγύης, του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου”

Εγκρίναμε τη χρηματοδότηση διότι πρόκειται για χρήματα του ελληνικού λαού που προορίζονται για την κάλυψη αναγκών του αλλά επισημάναμε ότι δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στην κυβέρνηση να αναπαράγει το αφήγημα ότι νοιάζεται πραγματικά τόσο για το μεταναστευτικό – προσφυγικό ζήτημα, όσο για τις τοπικές κοινωνίες.

Αξιοποιώντας υπαρκτές πτυχές του φαινομένου η κυβέρνηση αναπαράγει ότι: “Αφήνουμε πίσω μας το μεταναστευτικό... Η πολιτική της κυβέρνησης στο θέμα του “μεταναστευτικού” απέδωσε... Μειώθηκαν οι ροές.. Μειώθηκαν οι διαμένοντες στη δομή... Η πόλη είναι πιο ασφαλής... Δίνονται ανταποδοτικά στους Δήμους... και εντάσσονται έργα για την περιοχή μέσω του Ταμείου Αλληλεγγύης... με στόχο την καλλιέργεια κλίματος εμπιστοσύνης απέναντι στην κυβέρνηση και το κράτος.

Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική. Οι επιπτώσεις του προσφυγικού παραμένουν για την περιοχή και είναι σοβαρές τόσο σε επίπεδο εκπαίδευσης, όσο σε επίπεδο υγείας και πρόνοιας.

Όσα έργα και να εγκρίνει η κυβέρνηση δεν μπορεί να ξεπλύνει την αντιδραστική πολιτική που εφαρμόζεται στο θέμα της διαχείρισης του μεταναστευτικού.

Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στα νησιά παραμένουν, όπως και τα Κέντρα Ταυτοποίησης στην Ηπειρωτική Ελλάδα. Τα δικαιώματα των προσφύγων συνεχίζουν να μην γίνονται σεβαστά και να μην παρέχεται η νομική και οποιαδήποτε συνδρομή για τη διεκπεραίωση των διαδικασιών ασύλου, ως βασική προϋπόθεση αποσυμφόρησης και του ΚΥΤ Ν. Καβάλας, με αποτέλεσμα να εγκλωβίζονται στη χώρα.

Ο ΟΗΕ και η Ε.Ε συνεχίζουν να αρνούνται οι διαδικασίες καταγραφής και ασύλου να διεκπεραιώνονται στην Τουρκία και από κει να φεύγουν οι πρόσφυγες για τις χώρες που επιθυμούν, ως προϋπόθεση για να σταματήσει –μεταξύ άλλων– η «εργαλειοποίηση» εκ μέρους της Τουρκίας, την οποία υποτίθεται ότι καταγγέλλουν κυβέρνηση και Ε.Ε αλλά στη πράξη την ενθαρρύνουν. Τέλος, θυμίσαμε ότι είναι ακόμη ζητούμενο η αποζημίωση των κατοίκων για τις ζημιές που έχουν υποστεί μέχρι σήμερα στις περιουσίες τους.


“Για την ανάθεση σε ιδιώτες της πυροπροστασίας”


Επισημάναμε ότι μετά από τόσες καταστροφές θα περίμενε κανείς να αλλάξει η πολιτική στον τομέα της πολιτικής προστασίας με ακόμη μεγαλύτερη ανάληψη ευθύνης από πλευράς κράτους. Διαπιστώνουμε το ακριβώς αντίθετο. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό;

Είναι ξεκάθαρο πλέον και στον πιο δύσπιστο ότι η περικοπή δαπανών του κράτους στον κρίσιμο τομέα της πολιτικής προστασίας  αποτελεί συνειδητή εγκληματική πολιτική εις βάρος του λαού, με στόχο την εξοικονόμηση πόρων για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, για να ενισχύει πλουσιοπάροχα τις νέες επενδύσεις της «πράσινης μετάβασης» και του «ψηφιακού μετασχηματισμού», καθώς και τις δαπάνες για τη συμμετοχή στα πολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ.

Μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι με μόλις μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ για το Δήμο Παιονίας μπορούν να καλυφθούν οι τεράστιες ανάγκες του Δήμου στην πυροπροστασία;

Αυτή την πραγματικότητα την παραβλέπει η διοίκηση του Δήμου Παιονίας και συνεχίζει όχι απλά να την ανέχεται αλλά και να την υλοποιεί κατά γράμμα, χωρίς να διεκδικεί ουσιαστικά, ούτε προσλήψεις προσωπικού, ούτε αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης και της αναβάθμισης της υλικοτεχνικής υποδομής του Δήμου.


“Για την έγκριση των μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων έργων ΑΠΕ στην περιοχή”

Επαναλάβαμε για άλλη μια φορά ότι δεν προσεγγίζουμε αυτά τα θέματα κρίνοντας την αρτιότητα της μελέτης και από αυτή τη σκοπιά το έργο των μελετητών και των ελεγκτών εργαζομένων της Περιφέρειας. Τονίσαμε ότι είμαστε αναγκασμένοι να κρίνουμε και τη σκοπιμότητα του έργου αλλά και το συνολικό πλαίσιο μέσα στο οποίο εντάσσεται και δεν είναι άλλο από την «απελευθέρωση» – ιδιωτικοποίηση της ενέργειας.

Καταθέσαμε την απόλυτη αντίθεση του συνδυασμού μας στην λεγόμενη «απελευθέρωση» της παραγωγής της ηλεκτρικής ενέργειας από  ιδιώτες «επενδυτές», επειδή όλη αυτή η πορεία έχει οδηγήσει σε όξυνση της ενεργειακής φτώχειας του λαού μας, στη χειροτέρευση των όρων εργασίας για τους εργαζόμενους του κλάδου, σε απολύσεις οι οποίες δεν αντισταθμίζονται από τις όποιες προσλήψεις στις μονάδες ΑΠΕ, στην υπονόμευση της ενεργειακής αυτάρκειας της χώρας. Όλα τα παραπάνω έχουν συμβάλλει αποφασιστικά στις πρόσφατες ανατιμήσεις στην ηλεκτρική ενέργεια, που  φτάνουν ως και το 50% στους λογαριασμούς ρεύματος των λαϊκών νοικοκυριών εξανεμίζοντας το εισόδημά τους.

Υπενθυμίσαμε επίσης παράδειγμα εγκατάστασης σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ εντός της περιοχής του δικτύου Natura 2000 της περιοχής μας για την οποία ενώ διατυπώθηκε αρνητική γνωμοδότηση του Φορέα Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Θερμαϊκού Κόλπου και για την αδειοδότησή του εξέφρασε την έντονη διαμαρτυρία της η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, εντούτοις η επένδυση συνεχίζεται απρόσκοπτα.

Με βασικό κριτήριο την παραπάνω θέση μας ενάντια στην λεγόμενη «απελευθέρωση» σε όλη την αλυσίδα της παραγωγής - εμπορίας ενέργειας αλλά και με τις επιμέρους επισημάνσεις καταψηφίσαμε το θέμα.